Ondersteuning voor mensen met onbegrepen gedrag Onderzoeksproject Be-grip
Interessant stuk over Domein overstijgend samen werken en de knelpunten.
Wanneer je de discussies over onbegrepen gedrag in het nieuws en de politiek volgt, kun je de indruk krijgen dat sinds de moord op Els Borst weinig is veranderd. Het aantal E33-meldingen blijft stijgen, en de politie geeft nog steeds aan te vaak te worden ingezet. De werkelijkheid is echter genuanceerder. Achter de E33-meldingen schuilt een problematiek waarin mensen in kwetsbare omstandigheden door een gefragmenteerd hulpverlenerslandschap tussen wal en schip raken. De vraag hoe we als samenleving omgaan met mensen met onbegrepen gedrag, vormt de kern van het Actieprogramma Grip op Onbegrip.
Aanleiding
De term 'onbegrepen gedrag' verwijst naar een diverse groep mensen met complexe zorgbehoeften door een combinatie van psychische, sociale en/of maatschappelijke problemen, waaronder mensen met psychische klachten, verslaving, dementie, of sociale problemen. Fragmentatie in de zorg- en ondersteuningssystemen heeft ertoe geleid dat deze mensen vaak tussen wal en schip vallen. Dit kan leiden tot (ervaren) overlast en zorgen over veiligheid, zowel voor de persoon met het gedrag als hun omgeving.
Sinds 2016 zijn er tal van initiatieven opgezet om de ondersteuning van mensen met onbegrepen gedrag te verbeteren. De evaluatie op deze ontwikkelingen van het vorige Actieprogramma ‘Verward Gedrag‘ (2016-2021) liet zien dat initiatieven hebben geholpen om partijen meer bij elkaar te brengen en meer persoongerichte triage, vervoer en zorg tot stand te brengen. Tegelijkertijd blijft het bieden van passende en integrale ondersteuning een uitdagende opgave. Naast zorg is aandacht nodig voor preventie via bestaanszekerheid, passende woonvormen, nazorg en destigmatisering. De noodzaak hiervoor werd ook bevestigd in de parlementaire verkenningOpent extern. Daarnaast vraagt integrale ondersteuning voor veranderingen in denken en handelen op alle niveaus: van hulpverleners in de wijk tot beleidsbeleidsmakers bij het Rijk. Daarom werd aanbevolen om te werken aan systemen die gericht zijn op het beheersbaar maken van problemen door verbindingen te faciliteren tussen verschillende lagen, professionele domeinen, organisatiestructuren en financieringsstructuren.
